วันเสาร์ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2554

ริมระเบียงใจ (2) Miss you much

เธอเข้ามาในวันที่ฉันต้องการเพื่อนจับใจ
แต่เรามีเวลาที่ใช้จ่ายด้วยกันเพียงน้อยนิด
รถตู้ตีนผีคันนั้น พาเธอจากไป
ฉันไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน "ฉันคิดถึงเธอ"
พระท่านว่า ความผูกพันเป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์
แต่การที่มีเธออยู่ ก็ทำให้ฉันรู้จัก "ความสุข" ที่หาจากใครไม่ได้
ถึงวันนี้ แม้เราจะห่างกันแล้ว ไกลแสนไกล
เพื่อนรักของฉัน ขอเธอจงรู้ไว้ "ฉันจะคิดถึงเธอ"
แด่ "น้องน้ำโขง" แมวน้อยที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ

5 ความคิดเห็น:

  1. มีรักก็ต้องมีพราก มีจากก็ต้องมีพบ ถึงเจ้าน้ำโขจะจากไป แต่สายน้ำโขงที่ไหลเอื่อยยังคงความชุ่มชื่นให้แก่ธรรมชาติรอบตัว เหมือนกับที่เจ้าน้ำโขงให้ความสุขความผูกพันธ์แก่น้ำน่าน

    ตอบลบ
  2. ฝังเองกับมือ ร้องไห้ไม่มีน้ำตาหลับให้สบาย นอนให้นานๆ คิดถึงเธอ

    ตอบลบ
  3. ความผูกพันเป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์....

    ตอบลบ
  4. ไม่มีสายน้ำไหน ไหลกลับคืนได้ แม้กระทั่ง "น้ำโขง"

    ตอบลบ
  5. ไม่ระบุชื่อ30 มกราคม 2554 เวลา 22:15

    ถ้าน้องน้ำโขงพูดได้ก็คงพูดว่าพี่น้ำน่านก็ทำให้น้ำโข่งรู้จักความสุขและก็คงคิดถึงพี่น้ำน่านตลอดไปเหมือนกัน

    ตอบลบ